Hoi lieve allemaal,

Hier weer even een stukje schrijven vanuit Marokko.
Sinds 3 dagen stormt het in Agadir en is het elke dag zandhappen,.. mijn huid voelt inmiddels schraal door al het rode zand dat voortdurend langs mijn gezicht schuurt ( als een gratis peeling zeg maar) en s avonds als ik thuis kom en mijn tui setje uit doe veranderd mijn kamer in een grote zandbak! het zit echt overal!....
Daarnaast komt mijn autootje in deze storm zelfs in het centrum van agadir maar moeizaam vooruit! scootertjes en kamelen halen me nu links en rechts in,...
Hoedan ook naast de aanhoudende storm lijkt de afgelopen dagen echt alles mis te gaan. ( de wed van Murphie zullen we maar zeggen) Ongeluk komt nooit alleen toch?
Het begon allemaal afgelopen woensdag al vroeg in de ochtend,...Ik zat heerlijk op mijn balkonnetje te genieten van mijn zelf gemaakte ontbijtje,...eitje, thee, een bakje cruesli, en krantje erbij...De wereldleek perfect! In gedachten maakte ik plannen voor mijn vrije dag vandaag,....Toen ik abrupt uit mijn gedachten werd gehaald bij het horen van de Ararbische tune van mijn noodtelefoon....neee! Mourad aan de telefoon, volledig gestressed met al een even gestreste Ali op de achtergrond. En dat op mijn vrije dag! Pfff...
Ik moest meteen naar kantoor komen in verband met een wijziging in de vlucht naar Brussel. Alle Belgische gasten waren om nog onbekende reden omgeboekt naar eenvroegere vlucht op donderdagochtend en zouden daarnaast niet over Marakech terug vliegen maar over Casablanca,en dus was er voor mij werk aan de winkel..
Dus snel mijn thee achter over geslokt, mijn werkspulletjes bij elkaar geraapt en zandhappend naar kantoor!
Iets later zat ik op kantoor verstrikt in alle aankomstlijsten van Mourad en Ali.
Alle gasten moesten immers geïnformeerd worden, transferbusjes moesten geannuleerd worden en weer opnieuw bestelt, kortom een hoop geregel! Toch liep alles vrij voorspoedig,....binnen een uurtje waren alle busjesopnieuw besteld, .....nu moest ik alleen nog even een stuk of 10 hotels langs rijden om de gasten het 'blije' nieuws te vertellen.. dus nog een klein uurtje werk en dan kon ik alsnog naar het hamanbad toe zoals afgesproken met jessica
Een fluitje van een cent ( dirham) leek het, hup autootje, in,stukje rijden, autootje parkeren, rennend naar de receptie, briefje schrijven, briefje achterlaten en hup naar het volgende hotel,....
Bij het 5 de hotel ging het echter mis, ik stapte in mijn autootje, hup op naar hotel 6!, en gaf mijn autootje vol enthousiasme een dot gas,...echter in plaatst dat deze vooruit schoot, zat ik met mijn hoofd tegen het raam en produceerde mijn autootje een afgrijselijk lawaai!... Totaal ontzet, en nog een beetje beduusd, stapte ik uit de auto, waar zich in een mum van tijd een heel arsenaal aan burka babes en zogenaamde parkeerwachters om mijn auto hadden geschaard....
NEEEEEE!!! dit kan toch niet waar zijn! Om mijn achterwielzat een enorme wielklem! Hoe kan dat nou? Ik was niet eens langer dan 3 minuutjes in het hotel geweest,...
Een beetje paniekerig begon ik rond mijn auto te lopen, niet wetend wat nu te doen.. Het stelletje gesluierde eva's parkeerwachters, etc. achter mij aan sjokkend alsof ik de grootste kermisattractie ooit was,...Luid roepend; 'Ins Allah! 'Ins Allah!' wat zoiets betekend als omdat allah het wil! Een gezegde die hier te pas en te on pas in alle situaties geroepen wordt,..
Jajaja, Ins allah, mopperde ik in mezelf, het zal wel dat allah dit allemaal bekokstooft heeft maar hoe krijg ik in godsnaam deze wielklem er weer af!
Ik zal niet eensweten welke wegen te behandelen om dergelijk wielklem in Amsterdam te verwijderen, laat staan hier!!!!!! En mijn god hoezo ik sta fout? Ik heb de 'zogenaamde' tandloze parkeerwachter zelfs nog een 10 dirhamstuk gegeven voor deze parkeerplek! Dan had hij mij toch op zijn minst kunnen wijzen op het parkeerverbod van net dit ene stukje weg?!
Hoedan ook, naar wat gesjor aan de bewuste boosdoener, een enorme klem, waar je volgens mij zelfs een rijdende tgv trein mee zal kunnen vastleggen, besef ik uiteindelijk dat dit zinloos is,...
Ik moet van dit ding af! Ik overweeg nog eventjes om mijn koffertje uit de auto te halen en de auto voor vandaag maar de auto te laten maar bij de gedachte aan weer oneindig gepingel met opdringerige taxichauffeurs, zie ik toch maar van dit plan af.
Ik wend me daarom in mijn beste Frans, Arabisch en Marokkaans, tot het stelletje sensatiezoekers dat zich met steeds grotere getallen gniffelend en druk pratend om mijn auto verscharen.
Uiteindelijk weet ik één van de tandeloze parkeerwachters te strikken die mij tegen betaling ( ja dat dan weer wel) uitlegt dat ik gewoon geduld moet hebben. Néééé! er is geen algemeen nummer dat je kunt bellen om je in de klem gezette auto te melden, legt hij me rustig uit... Nééé hier in Marokko hebben wij gewoon geduld!,.. thu!De politie komt vanzelf weer langs rijden,...
En dus (al begin ik inwendig toch nu echt te koken), probeer ik als een echte Marokkaanse mijn geduld te bewaren,enflei me daarom neer bij de eerste salon du thee,.. Ik bestel een kan rustgevende minth thee met heerlijke chocolade koekjes,( vandaag maar even geen lijnen)...en wacht rustig af, de politie komt vanzelf immers wel langs was me verteld en mijn parkeerwachter zal dit voor me in de gaten houden,...

Een uurtje of 2 later, 3 kannen thee verder en misselijke van de chocoladekoekjes,kwam dan eindelijk de politie! In groot ornaat en in 'militaire'colonne, alsof Koning Mohamed zojuist was aangekomen in Agadir! Ik hijs me op van het terras loop naar de zwaar gewapende mannen en zet mijn meest onnozele stem op...In mijn expres geïmiteerde gebrekkige Frans hakkel ik dat ik het gewoon niet begrijp.. :'je ne comprend pas,...
Maar erg onder de indruk is men helaas niet van mijn act... De sterk naar knoflook, of harissa ( het kan ook een combinatie zijn) geparfumeerde politieman , lacht zijn bruin getinte gebit bloot ( te veel minth thee gedronken vrees ik) Hij duwt me met zijn afgrijselijke grote geweer in de richting van het trottoir, en wijst druk gebarend naar het Arabische bord ( zie ik er verdorie uit dat ik Arabisch lezen kan?) en naar de wit met rood gestreepte blokjes aangebracht op de stoeptegels,... Langzaam valt bij mij de dirham,.... Ik parkeer dus noooit en dan ook jamais plus bij rood met wit gekleurde stoeptegeltjes!,... excuses moi!, en sorry mar mag dan nu! die reuze klem van mijn auto,..???!!!
Meneer de agent haalt vervolgens een indrukwekkend grote map uit zijn auto en presenteert met de rekening,... 7000 dirham! ( 700 euro!) jaaa daaaag! Dat zijn verdorie 7 maandsalarissen voor een gemiddelde Marokkaan uit Agadir,...
Ik overweeg in elkaar te zakken van ellende, maar ergens buiten mezelf hoor ik me strijdlustig tegen de agent, nee roepen,..' nee deze prijs klopt niet en betaal ik niet!!' De agent staat ne glazig aan en net als ik me realiseer wat ik heb gedaan en me wil verontschuldigen voor mijn brutale gedrag, zie ik de beste man opnieuw in de auto graaien naar een nieuw formulier met dit keer in grote letters een bedrag genoemd van 1500 dirham ( is 150 euro)... IK teken snel,de klem wordt verwijderd en als ik blij in mijn autootje weg rijdt, gaat de telefoon,.. Jessica!
Ik ben na dit avontuur zeker toe aan een lekkere lunch en dus haal ik haar op en samen rijden we iets later zandhappend en schommelend door het atlasgebergt richting bananavillage een plaatsje 20 kilometer ten noorden van Agadir, waar surfboys en girlsvan over de gehele wereld na toekomen omdat de golven er meters hoog zijn!Een paradijs dus voor golf surfers!
We ploffen op het eerste de beste smoezelige terras neer en bestellen een half litertje Marokkaanse Ksar wijn en twee grote kamelen biefstukken,.. Ja jullie lezen het goed, ze eten hier echt kamelenbiefstukken, en het is nog lekker ook!
We kletsen tot het koud wordt en de zon is onder gegaan!.. Er is weer een bewogen dag voorbij in Marokko,... pfff...

Ins allah.. zoals allah het wil! En heel veel liefs aan jullie allemaal,..


Tine

wielklem!

Hoi lieve allemaal,

Hier weer even een stukje schrijven vanuit Marokko.
Sinds 3 dagen stormt het in Agadir en is het elke dag zandhappen,.. mijn huid voelt inmiddels schraal door al het rode zand dat voortdurend langs mijn gezicht schuurt ( als een gratis peeling zeg maar) en s avonds als ik thuis kom en mijn tui setje uit doe veranderd mijn kamer in een grote zandbak! het zit echt overal!....
Daarnaast komt mijn autootje in deze storm zelfs in het centrum van agadir maar moeizaam vooruit! scootertjes en kamelen halen me nu links en rechts in,...
Hoedan ook naast de aanhoudende storm lijkt de afgelopen dagen echt alles mis te gaan. ( de wed van Murphie zullen we maar zeggen) Ongeluk komt nooit alleen toch?
Het begon allemaal afgelopen woensdag al vroeg in de ochtend,...Ik zat heerlijk op mijn balkonnetje te genieten van mijn zelf gemaakte ontbijtje,...eitje, thee, een bakje cruesli, en krantje erbij...De wereldleek perfect! In gedachten maakte ik plannen voor mijn vrije dag vandaag,....Toen ik abrupt uit mijn gedachten werd gehaald bij het horen van de Ararbische tune van mijn noodtelefoon....neee! Mourad aan de telefoon, volledig gestressed met al een even gestreste Ali op de achtergrond. En dat op mijn vrije dag! Pfff...
Ik moest meteen naar kantoor komen in verband met een wijziging in de vlucht naar Brussel. Alle Belgische gasten waren om nog onbekende reden omgeboekt naar eenvroegere vlucht op donderdagochtend en zouden daarnaast niet over Marakech terug vliegen maar over Casablanca,en dus was er voor mij werk aan de winkel..
Dus snel mijn thee achter over geslokt, mijn werkspulletjes bij elkaar geraapt en zandhappend naar kantoor!
Iets later zat ik op kantoor verstrikt in alle aankomstlijsten van Mourad en Ali.
Alle gasten moesten immers geïnformeerd worden, transferbusjes moesten geannuleerd worden en weer opnieuw bestelt, kortom een hoop geregel! Toch liep alles vrij voorspoedig,....binnen een uurtje waren alle busjesopnieuw besteld, .....nu moest ik alleen nog even een stuk of 10 hotels langs rijden om de gasten het 'blije' nieuws te vertellen.. dus nog een klein uurtje werk en dan kon ik alsnog naar het hamanbad toe zoals afgesproken met jessica
Een fluitje van een cent ( dirham) leek het, hup autootje, in,stukje rijden, autootje parkeren, rennend naar de receptie, briefje schrijven, briefje achterlaten en hup naar het volgende hotel,....
Bij het 5 de hotel ging het echter mis, ik stapte in mijn autootje, hup op naar hotel 6!, en gaf mijn autootje vol enthousiasme een dot gas,...echter in plaatst dat deze vooruit schoot, zat ik met mijn hoofd tegen het raam en produceerde mijn autootje een afgrijselijk lawaai!... Totaal ontzet, en nog een beetje beduusd, stapte ik uit de auto, waar zich in een mum van tijd een heel arsenaal aan burka babes en zogenaamde parkeerwachters om mijn auto hadden geschaard....
NEEEEEE!!! dit kan toch niet waar zijn! Om mijn achterwielzat een enorme wielklem! Hoe kan dat nou? Ik was niet eens langer dan 3 minuutjes in het hotel geweest,...
Een beetje paniekerig begon ik rond mijn auto te lopen, niet wetend wat nu te doen.. Het stelletje gesluierde eva's parkeerwachters, etc. achter mij aan sjokkend alsof ik de grootste kermisattractie ooit was,...Luid roepend; 'Ins Allah! 'Ins Allah!' wat zoiets betekend als omdat allah het wil! Een gezegde die hier te pas en te on pas in alle situaties geroepen wordt,..
Jajaja, Ins allah, mopperde ik in mezelf, het zal wel dat allah dit allemaal bekokstooft heeft maar hoe krijg ik in godsnaam deze wielklem er weer af!
Ik zal niet eensweten welke wegen te behandelen om dergelijk wielklem in Amsterdam te verwijderen, laat staan hier!!!!!! En mijn god hoezo ik sta fout? Ik heb de 'zogenaamde' tandloze parkeerwachter zelfs nog een 10 dirhamstuk gegeven voor deze parkeerplek! Dan had hij mij toch op zijn minst kunnen wijzen op het parkeerverbod van net dit ene stukje weg?!
Hoedan ook, naar wat gesjor aan de bewuste boosdoener, een enorme klem, waar je volgens mij zelfs een rijdende tgv trein mee zal kunnen vastleggen, besef ik uiteindelijk dat dit zinloos is,...
Ik moet van dit ding af! Ik overweeg nog eventjes om mijn koffertje uit de auto te halen en de auto voor vandaag maar de auto te laten maar bij de gedachte aan weer oneindig gepingel met opdringerige taxichauffeurs, zie ik toch maar van dit plan af.
Ik wend me daarom in mijn beste Frans, Arabisch en Marokkaans, tot het stelletje sensatiezoekers dat zich met steeds grotere getallen gniffelend en druk pratend om mijn auto verscharen.
Uiteindelijk weet ik één van de tandeloze parkeerwachters te strikken die mij tegen betaling ( ja dat dan weer wel) uitlegt dat ik gewoon geduld moet hebben. Néééé! er is geen algemeen nummer dat je kunt bellen om je in de klem gezette auto te melden, legt hij me rustig uit... Nééé hier in Marokko hebben wij gewoon geduld!,.. thu!De politie komt vanzelf weer langs rijden,...
En dus (al begin ik inwendig toch nu echt te koken), probeer ik als een echte Marokkaanse mijn geduld te bewaren,enflei me daarom neer bij de eerste salon du thee,.. Ik bestel een kan rustgevende minth thee met heerlijke chocolade koekjes,( vandaag maar even geen lijnen)...en wacht rustig af, de politie komt vanzelf immers wel langs was me verteld en mijn parkeerwachter zal dit voor me in de gaten houden,...

Een uurtje of 2 later, 3 kannen thee verder en misselijke van de chocoladekoekjes,kwam dan eindelijk de politie! In groot ornaat en in 'militaire'colonne, alsof Koning Mohamed zojuist was aangekomen in Agadir! Ik hijs me op van het terras loop naar de zwaar gewapende mannen en zet mijn meest onnozele stem op...In mijn expres geïmiteerde gebrekkige Frans hakkel ik dat ik het gewoon niet begrijp.. :'je ne comprend pas,...
Maar erg onder de indruk is men helaas niet van mijn act... De sterk naar knoflook, of harissa ( het kan ook een combinatie zijn) geparfumeerde politieman , lacht zijn bruin getinte gebit bloot ( te veel minth thee gedronken vrees ik) Hij duwt me met zijn afgrijselijke grote geweer in de richting van het trottoir, en wijst druk gebarend naar het Arabische bord ( zie ik er verdorie uit dat ik Arabisch lezen kan?) en naar de wit met rood gestreepte blokjes aangebracht op de stoeptegels,... Langzaam valt bij mij de dirham,.... Ik parkeer dus noooit en dan ook jamais plus bij rood met wit gekleurde stoeptegeltjes!,... excuses moi!, en sorry mar mag dan nu! die reuze klem van mijn auto,..???!!!
Meneer de agent haalt vervolgens een indrukwekkend grote map uit zijn auto en presenteert met de rekening,... 7000 dirham! ( 700 euro!) jaaa daaaag! Dat zijn verdorie 7 maandsalarissen voor een gemiddelde Marokkaan uit Agadir,...
Ik overweeg in elkaar te zakken van ellende, maar ergens buiten mezelf hoor ik me strijdlustig tegen de agent, nee roepen,..' nee deze prijs klopt niet en betaal ik niet!!' De agent staat ne glazig aan en net als ik me realiseer wat ik heb gedaan en me wil verontschuldigen voor mijn brutale gedrag, zie ik de beste man opnieuw in de auto graaien naar een nieuw formulier met dit keer in grote letters een bedrag genoemd van 1500 dirham ( is 150 euro)... IK teken snel,de klem wordt verwijderd en als ik blij in mijn autootje weg rijdt, gaat de telefoon,.. Jessica!
Ik ben na dit avontuur zeker toe aan een lekkere lunch en dus haal ik haar op en samen rijden we iets later zandhappend en schommelend door het atlasgebergt richting bananavillage een plaatsje 20 kilometer ten noorden van Agadir, waar surfboys en girlsvan over de gehele wereld na toekomen omdat de golven er meters hoog zijn!Een paradijs dus voor golf surfers!
We ploffen op het eerste de beste smoezelige terras neer en bestellen een half litertje Marokkaanse Ksar wijn en twee grote kamelen biefstukken,.. Ja jullie lezen het goed, ze eten hier echt kamelenbiefstukken, en het is nog lekker ook!
We kletsen tot het koud wordt en de zon is onder gegaan!.. Er is weer een bewogen dag voorbij in Marokko,... pfff...

Ins allah.. zoals allah het wil! En heel veel liefs aan jullie allemaal,..


Tine